En daar is ie dan......de Messeta

Na een dag zonder bijzonderheden en een nacht met de kermis voor de deur vertrokken we weer op tijd naar ???? Het einddoel van de dag bepalen we zo rond de middag wanneer we voelen hoe de benen zijn en we op zoek gaan naar waar geslapen kan worden. Voor we op de echte Messeta aankwamen moesten we steil omhoog Na van het prachtige uitzicht te hebben genoten liepen we in een koude wind met de zon in ons gezicht verder. Al rap liep de themperatuur op en kon alles uit.

Na 20 Km had we lunch met een puntje appeltaart en moest er gekozen worden , gaan we verder of stoppen we waar we nu zijn. Klein probleempje was dat de komende 17 Km er niets was. De benen en het hoofd waren zo goed ( toen nog wel) en we hadden wat fruit ingeslagen voor onderweg dat we de  tocht besloten te wagen. Nooit geweten dat een weg zo lang leeg en warm kan zijn. Zonder noemenswaardige beschutting liepen we over een recht pad met links en rechts zover je kijken kon helemaal niets. En laten voor deze trip nou net de warmste dag tot nu toe te hebben uitgekozen. Gaandeweg de dag kregen we steeds meer spijt maar teruggaan was geen optie. Rond 16.30 uur doemde in een dalletje een dorpje met herberg op waar geslapen kon worden. Er werd de keuze geboden tussen de gemeentelijke herberg of de priveherberg met zwembad. Meerprijs E 2,00. Uit ervaring weten we ondertussen dat deze E2,00 meer dan waard is dus kozen we hiervoor. Hoezeer we er onderweg ook om gesmeekt hadden het zwembad hebben we links laten liggen en heerlijk genoten van het bereikte doel.

Van 2 hollandse dames kregen we bij aankomst het advies vooral van de Camino te genieten . Zij hadden die dag maar 4 uurtjes gelopen en zaten nog maar 3 uur bij het zwembad dus konden uit ervaring spreken dat je dan ook hele leuke buitenlandse contacten opdeed. Nou daar kon Hans ook wel een woordje over meespreken en verhaalde van onze avond met de Banjospeler. Het werd stil aan de andere kant van de tafel en de dames zaten de rest van de avond samen aan een tafeltje wat te drinken en later te eten. Tijdens het avondeten ontmoetten we oude bekenden uit Italie en Ierland en wisselden ervaringen uit van de afgelopen weken. Een hele zware dag waar Hans direct de nodige lessen aan wilde verbinden. Er verandert dus niet zoveel en we gaan door zoals we deden. Luisteren naar ons lichaam en kijken wanneer we in Santiago aankomen. De helft van het aantal Km hebben we er inmiddels opzitten en het gaat super. 

Vandaag een iets minder lange dag . Bij aankomst in  Bercianos del Real Camino bleken bijna alle bedden bezet. We kozen dus direct voor een 2 persoons kamer in het plaatselijke Hilton ( als je de enige bent is dat niet moeilijk). Eindelijk geen snurkers en ander ongemak. Na het op ons bed neerploffen voelde ik me een beetje een verrader van de Camino. Hans wilde het gevoel terugbrengen door me zonder eten op de grond te laten slapen en ipv de douche alleen de wastafel te laten gebruiken. Heb dit beleefd afgeslagen en geniet nu van de kamer en toegang tot het net. De eerste blaren vanavond door laten prikken dus op dat gebied begin ik er ook al echt bij te horen. Ondanks alle ¨tegenslag¨ begin ik me steeds meer te beseffen wat de lopers van de Camino er naar toe terug doet verlangen. De saamhorigheid, de eensgezindheid om het einde te halen en de prachtige omgeving maken het gemis ruimschoots goed .

Hoop snel weer wat van ons te laten horen .

groetjes aan iedereen Hans en GertJan