Pelgrims en overnachten

21 april 2017 - San Gimignano, Italië

Onderweg op de Camino naar Santiago kon er in nagenoeg elk dorp luxe of eenvoudig geslapen worden. Hier in Italië zou dat anders worden. Thuis dus een lijst met adressen uitgedraaid om toch van een bed verzekerd te zijn.
De eerste nacht was het even zoeken maar werd de refugio toch gevonden. Prima geslapen met een Italiaans ontbijt.
Bij de binnenkomst van Lucca viel de regen met bakken uit de lucht. Info bij de VVV leerde ons waar een gemeentelijk hostel zou zijn. Naar daar na een natte wandeling te zijn aangekomen bleek deze Complet. Vol dus. Onderweg terug naar de VVV bleek er nog een kamer vrij die we direct accepteerden.
De voldoende dag gingen het anders doen. Tijdens de Lunch lieten een aangeprezen slaapplek bellen om onze komst alvast aan te kondigen. Daar 3 uur later aangekomen bleek er echter niets of niemand thuis te zijn of te bereiken. Veel zin om daar te lopen hadden we echter ook niet. Eerst maar een aanlandingspilje dus. Of in mijn geval koffie want het begon snel af te koelen. Na bijna 1,5 uur wachten deed de plaatselijke kroegbaas alvast open,, konden wij alvast douchen en doorwarmen. 1 keer raden waar we die avond gegeten hebben.
Gisteren waren er na een lange dag lopen alle 3 helemaal An het eind. Er moest alleen nog wel 4 km omhoog geklommen worden. Helaas was in het gehucht waar we eindelijk aankwamen geen plek om te slapen vermeld. Overleg met de barman waar we pauzeren bracht een oplossing. Een bekende had wellicht nog een appartement in de verhuur. Na een belletje konden wij, zo lijkt als een kind dat met blik, onze slaapplek voor de komende nacht betrekken. Ze waren er alleen vergeten bij te vertellen dat er ook een bewoonster was die bij thuiskomst van niets wist! Na een prettig gesprek in handen en voeten Engels kwam alles toch weer gewoon goed en hebben we heerlijk geslapen..
Vandaag hadden we een slaapplek bij een kerk bedacht. Niet te lang gelopen dus ruim de tijd om dit te regelen. Bij de entree van het dorp bleek dat we in een soort van Volendam terecht waren gekomen. Alleen was hier wel wat zien en nog veel meer toeristen. Na een korte zoektocht bleek de kerk net als alle andere adressenwaar we aanbeden vol. Dan maar naar het klooster. Lagen ze daar net op middagtuk en moesten we 2 uur voor de deur wachten. Tijdens het kijken naar de gesloten deur vroeg de meest ongelovige van ons 3 of ik niet een gebedje kon doen zodat die monniken toch maar een slaapplek voor ons hadden. Moet jij om vragen was mijn antwoord. Een 3 kwartier later deed een zuster de deur open riep ons. Hans legde uit dat er pelgrims waren en op zoek naar een slaapplek. Maar ook de abdij was vol. Maar er is toch nog wel een plekje voor ons? Weet niet of het door het gebedje of Hans vasthoudendheid was maar ze ging over stag. Zij had geen plek maar gaf een briefje met daarop een adres en dat ze 3 pelgrims een kamer moesten geven. Bleek dat we in de Kalverstraat van San Gemignano een prachtige kamer in een locaal Palazzo kregen toegewezen(en dat ook nog voor een pelgrimsprijs). We liggen nu dus heerlijk uit te zakken van een prachtige dag. En Hans maar zeggen dat God niet bestaat!

Foto’s

2 Reacties

  1. Trudy Deutekom:
    21 april 2017
    Dat is wel een gedoe met dat slapen! Maar mooi dat alles dan weer goed komt. En dat God bestaat is zeker! Goede reis maar weer!
  2. Han:
    23 april 2017
    Heel veel succes en plezier de komende dagen.