De Camino alle dag

Helaas is de Camino niet alleen maar lopen door mooie landschappen en genieten van wat je onderweg tegen komt. Zoals ik al eerder schreef zijn er naast de dagelijkse dingen zoals het wassen en op tijd droog krijgen van je kleren ook minder leuke dingen. 

Waar we van sommigen horen dat ze uren hebben omgelopen is ons dit nog niet overkomen. Met de routeboekjes en gele pijlen onderweg is het, volgens ons, nagenoeg onmogelijk te verdwalen. Dat dachten we tot 3 dagen geleden. Denk dat in deze provincie van Spanje de gele verf op was want de bewegwijzering is hier zeer matig. We hoorden dat dit nog niets is vergeleken met de aanwijzingen die lopers door Frankrijk trekken vinden. Gelukkig is deze regio een uitzondering .

Ook het verblijf na het lopen is soms een ¨probleem¨. Wanneer we stoppen in een stad zijn daar de nodige voorzieningen om je te vermaken. Het is echter ook al een aantal keer voorgekomen dat we vanaf 14.00 uur op een berg zaten tussen 2 huizen en een hostel . Het meegenomen boek is al lang uit en andere voorzieningen ontbreken hier ook. De Camino heeft me vast veranderd maar uren lang stilzitten is nog steeds niet aan me besteed. Hans zegt gewoon: ¨Gert dat is ook de Camino¨ en hij heeft gelijk.

Waar we beide ook nog steeds niet aan kunnen wennen is de onderschilligheid van veel Spaanse ondernemers.In veel dorpen waar we door lopen zijn de wandelaars de enige bron van inkomsten . Gezien de belabberde staat van de huizen is alle andere bedrijvigheid al lang verdwenen.  De Camino is voor het platte land dan ook een echte levensader. Maar soms kunnen ze eens iets verdienen en dan vertikken ze het je te willen begrijpen en aan moeite doen voor een klant hebben ze al helemaal een broertje of zusje dood. Des te leuker is het wanneer we cafétjes of restaurantjes tegen komen waar men het wel begrijpt en de moeite doet om iets te verkopen. Blijft voor ons toch een hele rare gewaarwording.