Na een lange dag toch weer een mooie avond

1 mei 2014 - Burgos, Spanje

Gisteren stonden we rond de middag voor een keuze . Na 21 km te hebben gelopen moesten we kiezen doorgaan en pas 14 km verder kunnen slapen of pas op de plaats en een rustmiddag inlassen. Hans was voor de laatste optie maar de omgeving bekijkend en 2 colatjes verder besloten we toch weer op pad te gaan .

Tijdens het lopen verzocht ik om weer eens in een éénpersoons bed zonder bovenslaper te liggen.

Na een steile klim liepen we de hele middag naar St. Juan de Ortega  om daar te gaan slapen in de herberg naast het plaatselijke klooster. In de gidsen werd gemeld dat de voorziening matig tot slecht waren maar we wilden niet nog een half uur naar het volgende dorp lopen. Na de Ingeschrijving keken we weer in een kamer vol stapelbedden. De inschrijver zei toch dat er nog een derde kamer was? even verder gezocht bleek deze er ook te zijn en wat stonden daar heerlijke éénpesoons bedden. Snel een bed geannexeerd en mezelf geïnstalleerd. Na de verzorgen en korte tuk begonnen we aan de ontdekking van onze rustplaats. De gidsen hadden niets teveel gezegd. 3 huizen verder kwamen we tot de ontdekking dat dit alles was. Een kleine bar waar in de zijkamer door 15 á 20 mensen  vanaf 19.99 uur gegeten kon worden en verder niets, behalve een al dan niet werkende magnetron en een automaat met ... magnetronmaaltijden. Klein probleempje was verder dat er minstens 60 pelgrims hadden ingeschreven voor een slaapplaats. Na een koppie en nog een rondje lopen besloot ik 18.30 uur dat we toch alvast maar in de bar moesten gaan zitten , je weet tenslotte maar nooit . De zijkamer was inmiddels ook helemaal vol en een aantal verhitte spanjaarden kwam vragen waar zij konden eten. We wisten toen namenlijk nog niet dat de keuken ook maar 1 pitje had en er in meerder shifts gegeten zou worden . Dit werd ook de wachters buiten duidelijk en ze waren het er duidelijk niet mee eens. Met nog een Nederlandse een Ier en een Zwitser hebben heerlijk gegeten en genoten van al het wachtende volk wat smachtte naar eten. Wij waren om 20.45 uur uitgegeten en konden lekker ons mandje opzoeken.  Een lange dag met toch weer een enerverend einde