De Camino volbracht en afgesloten.

Wat we niet verwachtten gebeurde de laatste dag toch. ´s Morgens rustig ontwaken, de rugtas pakken en rustig op weg. Een ontbijtje nemen en op tjd Santiago de Compostella inlopen om aan te sluiten bij de rij pelgrims die hun Compostella op gaan halen. Vele bekenden staan er al of sluiten aan. Na ongeveer een half uur zijn we aan de beurt en wordt de laatste stempel in ons ¨Pelgrimspaspoort¨gezet. Er wordt een mooi certificaat op naam gezet en officieel uitgereikt. Onze tocht is volbracht. Wat in September begon met een wild idee is een prachtig avontuur geworden met een happy end en een hechte vriendschap tot besluit. Naast deze vriendschap zijn er vele bij gekomen. Tijdens een kop koffie hebben nog een verhalen opgehaald en afscheid genomen. Wij zijn vervolgens nog eens naar het plein voor de kathedraal gegaan en onder de indruk gekomen van de entourage waar we zijn terecht gekomen. 

Na het omboeken had ik aangegeven dat ik maandag graag 12.00 uur de pelgrimsmis wilde bezoeken. Net als bij de andere diensten die wilde bezoeken ging Hans ook mee naar deze laatste. De kerk was zo vol dat we moesten staan. Om deze viering , ook al was hij in het Spaans, mee te maken was zeer indrukwekkend. Het met z´n grote groep mensen uit alle landen van de wereld  ter communie gaan was ook een aparte beleving. De organisatie was perfect en goed ingespeeld op zoveel mensen.  Als mooi extratje, of het zo heeft moeten zijn, ging zelfs het wierookvat de lucht in. Het zou ons beide niet uit maken maar nu het gebeurde sta je er toch met open mond en ogen naar te kijken . Werkelijk Prachtig om zo de Camino af te sluiten. 

gr GertJan